زیر فرایندها درست مانند فعالیت ها می توانند رویدادهای مرزی داشته باشند. در مقاله های قبلی در مورد رویدادهای مرزی در فعالیت ها پرداختیم حال در این مقاله قصد داریم در مورد رویدادهای مرزی در زیر فرایندها صحبت کنیم. اگر یک رویداد مرزی در زیر فرایندها رخ دهد، جریان خروجی رویداد فعال می شود. البته با رویداد مرزی یا زیر فرایند مختل می شود یا اگر رویداد مرزی از نوع غیر مداخله گر باشد زیر فرایند به صورت عادی ادامه پیدا می کند. وقتی زیر فرایندها شروع شود، فرایند شروع به حرف شنوی از رویداد می کند زیرا رویداد در زمان اجرای فرایند اتفاق می افتد و وقتی که رویداد به پایان می رسد، فرایند از گوش دادن به رویداد دست می کشد. اگر در طول اجرای زیر فرایند دست یافته تامین مواد و تولید محصول یک رویداد خطای مرزی رخ دهد، زیر فرایند مختل می شود.
در شکل فوق اگر رویداد، وقتی که زیر فرایندها در حال اجرا هستند رخ دهد باید سفارش لغو شود ولی اگر این رویداد توسط زیر فرایند رخ دهد، تمام فعالیت های فرایند اجرا شده متوقف می شوند و همچنین تمام فعالیت هایی که بعد از آن اجرا می شوند، دیگر اجرا نمی شوند و زیر فرایند مختل می گردد.
لازم به ذکر است که زیر فرایندها در تعدادی از مدل های فرایندی توسط فعالیت های فراخوان (Call activities) استفاده مجدد می شوند. همان طور که می دانید زیر فرایندها به عنوان فعالیت محسوب می شوند. هر فعالیت فراخوان به صورت کلی شناخته شده است و می توان به آن در تمام مدل های فرایندهای کسب و کار یک یا چندین بار ارجاع داده شود. نماد یک فعالیت فراخوان، یک فعالیت با مرز برجسته (Bold) می باشد و در زمان اجرای فرایند، فعالیت فراخوان به دلیل شروع فرایند تحریک می شود. شکل زیر یک زیر فرایند فراخوان collapsed به نام ارسال و حل و فصل می باشد.
این زیر فرایند، مدل فرایندی دیگری تعریف شده است. زیر فرایند (Sub-Process)
همان طور که قبلا نیز گفته شد، زیر فرایندها به طور کلی به صورت ارجاع هستند و فعالیت های زیر فرایند به صورت collapsed و ارجاعی به یک مدل فرایند دیگر می باشند که در آن، مدل فرایند تعریف شده است و اگر به صورت یک فعالیت فراخوان نباشد فقط می تواند به صورت ارجاعی توسط فراخوان زیر فرایند باشد، نه توسط سایر فعالیت ها. اگر یک فعالیتی فراخوان باشد در آن صورت ممکن است ارجاع از مکان دیگری انجام شود.
زیر فرایندهای تک منظوره (Ad-hoc Sub-processes) :
زیر فرایندهای تک منظوره برای بخش هایی از فرایند کسب و کار استفاده می شوند که معمولا ساختار محدود فرایند را ندارند. گاهی اوقات ممکن است فعالیت ها به هر ترتیبی ظاهر شوند و آن قدر تکرار شوند تا شرایط محقق شوند که در این صورت از زیر فرایندهای تک منظوره استفاده می شود. این نوع زیر فرایندها، تعدادی از فعالیت ها را به صورت گروه در می آورند.
در این مدل فرایندی، ابتدا رویداد دریافت سفارش رخ می دهد و سپس زیر فرایند تک منظوره اجرا می شود که دارای دو فعالیت می باشد و یکی از آنها یک زیر فرایند است. این دو فعالیت می توانند به هر ترتیبی اجرا شوند و حتی همپوشانی نیز داشته باشند پس هیچ توالی مشخصی بین این دو فعالیت وجود ندارد. لازم به ذکر است که ترتیب و تعداد اجرای فعالیت ها را مجری زیر فرایند تک منظوره مشخص می کند. از این رو فعالیت سوال در مورد وضعیت سفارش می تواند چندین بار اجرا شود و می تواند چندین بار در فرایندهای دنیای واقعی نیز سوالاتی نیز پرسیده شود. بین فعالیت ها لازم نیست توالی وجود داشته باشد و می توانند با یکدیگر نیز همپوشانی داشته باشند. شایان به ذکر است که زیر فرایندهای تک منظوره یک شرط تکمیلی وجود دارد که تعریف می کند چه زمانی زیر فرایندها به پایان می رسند که به صورت یک ویژگی استفاده می شود که از ویژگی های BPMN به شمار می آید و مربوط به زیر فرایندهای تک منظوره می باشد. در شکل فوق، وقتی سفارش تایید شود که شرط تکمیل فعالیت می باشد و فرایند می تواند ادامه پیدا کند.
راهنمای مدل سازی در مورد رویدادهای مرزی در زیر فرایندها :
در این قسمت از مقاله قصد داریم به راهنمای مدل سازی فرایند در مورد رویدادهای مرزی در زیر فرایندها بپردازیم که باید از پیوستگی رویدادهای مرزی در زیر فرایندها اطمینان حاصل کرد که به صورت زیر می باشد:
– زیر فرایندها زمانی می توانند شروع شوند که فعالیت زیر فرایندها فعال شوند یعنی در حالت آماده باشند.
– زیر فرایندها فقط می توانند با یک رویداد آغازین blank و یا با یک فعالیت شروع شوند. بنابراین در مدل فرایندی می توان از یک رویداد آغازین یا یک زیر فرایند استفاده نکرد زیرا زیر فرایند وقتی شروع می شود که فعالیت زیر فرایند فروپاشی شده در حالت آماده است و سپس زیر فرایند می تواند بلافاصله شروع به اجرا شود بدون این که منتظر سایر رویدادها باشد که اتفاق می افتد.
– زیر فرایندهایی با بیش از رویداد پایانی blank جایگزین باید همراه با یک درگاه XOR باشند. بنابراین زیر فرایندها دو خروجی ممکن دارند که کاربر اطلاعاتی از آنها ندارد. این خروجی های متفاوت به سطح فرایند تاثیر می گذارند که فعالیت بعدی در سطح فرایند باید یک انشعاب را تهیه نماید که یکی از دو مسیر انتخاب شوند که مبتنی بر خروجی زیر فرایند است.
– رویدادهای پایانی غیر خالی یا Non-Blank یا رویدادهای پایانی خطا باید توسط رویدادهای مرزی که به فعالیت زیر فرایندی متصل شده اند، رها شوند.
زیر فرایندها و رویدادهای پایانی :
زیر فرایندهایی که بیش از یک رویداد پایانی blank جایگزین دارند باید همراه با یک درگاه XOR در فرایند جایگزین شوند.
شکل فوق بیانگر این است که خروجی زیر فرایند بر روی فرایند تاثیر می گذارد.
رویدادها می توانند درون فرایندها رها (thrown) شوند و توسط مرز زیر فرایند دریافت (Catch) شوند.
در این جا زیر فرایند دو تا خروجی دارد که رویداد پایانی عادی مربوط به فعالیت E باشد و یا زیر فرایند ممکن است با رویداد خطای مرزی به پایان برسد که رویداد خطا درون زیر فرایند رها می شود و سپس در زیر فرایند دریافت می گردد و در نهایت فعالیت رسیدگی خطا اجرا می شود.
){kind=link}
بدون دیدگاه